ABDELMAJID EN MIMOUN: ``DE OUDERE JONGEREN ZIJN EEN VOORBEELD VOOR DE JONGERE KINDEREN.``

ABDELMAJID EN MIMOUN

Twee sterke mannen met een sterke drive dit keer. Kickboxen is hun passie
en dit overbrengen naar kinderen in de wijk levert zowel hen als de kinderen
als hun gezinnen heel veel op. Een mooi verhaal om op te tekenen.

Mijn buurvrouw vertelde over dit tweetal. Zij is werkzaam voor Bindkracht10. Eens per twee weken is er op dinsdag teamoverleg met o.a. Futsal Chabbab, Select Hatert, de straatcoaches, de Brede School, Bindkracht10 en Sportbedrijf Nijmegen. De activiteiten in de wijk worden dan besproken. Sinds kort zitten Abdelmajid en Mimoun ook bij dit overleg. Ze vertelde me dat de mannen bijzonder werk verrichten en dat ze best eens in het zonnetje gezet mogen worden.

Als ik bij het bankje sta te wachten op Abdelmajid en Mimoun hoef ik niet te twijfelen of zij het zijn. Dit zijn sportmannen, geen twijfel over mogelijk. Abdelmajid (25) is geboren en getogen in Hatert en is ooit als tiener begonnen bij Team X-plosion. Mimoun (31) woont in Arnhem en kent Abdelmajid uit de Kickboks-wereld.

Toen de voormalige eigenaar van Team X-plosion ermee stopte, heeft Abdelmajid het stokje overgenomen en Team024 opgericht. Toen het al snel te veel voor hem werd, heeft hij Mimoun erbij gevraagd. Nu heet het Kickboxing Nijmegen.

Waar in Hatert geven jullie kickboksles?

Abdelmajid: “We geven les in de gymzaal, achter het wijkcentrum.” Hoe vaak zijn jullie hier te vinden? Mimoun: “We geven op drie avonden in de week les: op dinsdag, woensdag en vrijdag van 19:00 – 20:00 uur. Leden mogen zelf weten hoe vaak ze komen, de avonden zijn altijd goed bezet. Daarnaast zijn er regelmatig wedstrijden in het weekend, ongeveer een keer per maand. Daar gaan we dan ook met de leden naartoe. De wedstrijdvechters zijn wel verplicht om bij elke training aanwezig te zijn.”

Meer dan kickboxen?
Wat al snel duidelijk wordt, is dat het kickboxen centraal staat, maar dat ze eigenlijk veel meer doen dan dat. Mimoun: “Bij de term ‘kickboxen’ denkt men al snel aan alleen jongeren met een probleem. Niets is minder waar. Er zijn jongeren die aan de universiteit studeren of een hoge functie hebben, die behalve trainen ook wedstrijden vechten. Wat we ook zien is dat de oudere jongeren als voorbeeldfunctie fungeren voor de jongere jongeren. Zij motiveren hen om door te zetten op school, maar ook om door te zetten met kickboxen. Deze jongeren kunnen te maken hebben met jeugdzorg, met schulden of hebben gedragsproblemen en kunnen dit tijdens het kickboxen om of buiten de trainingen om met de trainers bespreken.”

Kickboxen laat ook zien dat iedereen dezelfde kansen heeft, maar dat je er wel hard voor moet werken. “De band met de jongeren wordt steeds intenser, je bent onderdeel van hun leven geworden”, zegt Mimoun

Even een hele platte vraag: is dit jullie baan? Krijgen jullie hiervoor betaald?

Abdelmajid: “Nee, we werken allebei ergens anders als jeugdwerker. Het werk dat we hier doen is allemaal vrijwillig. De contributie is vaak net genoeg om alle kosten te dekken, maar vaak is er wel extra geld nodig, bijvoorbeeld om naar wedstrijden te rijden, en dat betalen we dan uit eigen zak. Of als er een kind voor de wedstrijd niet gegeten heeft thuis, dan kopen we een broodje voor hem.”

Zijn het vooral jongens die kickboxen?

Abdelmajid: “Nee, hoor, er komen steeds meer meisjes bij. Nu zijn er ongeveer 15 van de 80 leden meisje of vrouw. Later willen we ook graag een aparte damesgroep.”

Waarom doe je dit?

Mimoun: “We merken dat als we maar één jongere kunnen helpen, en daarbij ook zijn ouders, dan geeft dat zoveel voldoening. Er is bijvoorbeeld een autistische jongen die bij ons traint. Tot nu toe is hij overal weggestuurd, maar hier lukt het wel om hem te behouden. Het is namelijk geen optie om te zeggen dat je niet met hem wilt trainen. We rouleren en hij doet het hartstikke goed.”

Abdelmajid: “We hebben ook 4 stagiaires uit de wijk. Zij helpen tijdens de trainingen en bij de opbouw en warming- up. Stel dat een van ons er niet bij kan zijn, staan we er niet alleen voor.” Wat is het niveau? Abdelmajid: “Degenen die wedstrijden draaien, die moeten drie keer per week trainen, twee keer per week joggen en iedere maand of twee maanden een wedstrijd spelen, behoorlijk pittig dus. We spelen mee op landelijk niveau en onlangs mochten we zelfs een keer in Marokko meedoen. En goed gedaan daar!”

Hoe lang blijven jullie dit nog doen?

Mimoun: “We hebben afwisselend wel eens last van het gevoel om ermee te stoppen, omdat het erg veel van onze eigen tijd vraagt. Maar we trekken elkaar er dan wel doorheen. We merken wel dat er een keer iets moet gaan veranderen, want dit houden we niet oneindig vol.”

Wat zou je graag willen?

Mimoun: “Het zou geweldig zijn als we van deze passie ons werk zouden kunnen maken, dus dat we dit fulltime zouden kunnen doen. We merken dat die drie uurtjes in de week eigenlijk veel te kort is voor de leden. Er staan circa 80 – 90 leden ingeschreven, voldoende aanwas dus.” Abdelmajid: “Wat we nodig hebben is een eigen locatie, zodat we meer dagen per week open kunnen zijn. En dan ook een gameroom en een kantine, zodat het breder inzetbaar is, dan alleen een sportruimte. Een professionaliseringsslag, zeg maar. We zouden hier een goed plan voor moeten maken, maar dit lukt ons gewoon niet qua tijd, we houden met ons werk en ons vrijwilligerswerk nauwelijks tijd over. Harald te Grotenhuis, procesregisseur jongeren in Hatert, van de gemeente Nijmegen, wil ons hier wel bij helpen.”

Wil je helpen?
Stuur dan een mail naar info@kickboxingnijmegen.nl

Wil je reageren op dit artikel? Stuur dan een mail naar ophetbankjemet@gmail.com.