CHARLIE EN THOMAS: ``WE STAAN VOOR ELKAAR KLAAR EN VEROORDELEN ELKAAR NIET.``
CHARLIE EN THOMAS
Ik zat op het bankje met Thomas en Charlie van Schijndel. Een stel? Nee
hoor: broer en zus. Ze wonen allebei in Hatert. Nog wel, want Thomas
gaat binnenkort verhuizen. Charlie ken ik, omdat ze onze kapster is en
Thomas, omdat hij sinds kort bij de redactie van de Wijkkrant Hatert is
aangesloten als penningmeester. Ze vertellen me in dit interview over
hun band met elkaar, hun band met Hatert en waar ze blij van worden.
Thomas is geboren in Hatert en nu weer (even) terug
Thomas van Schijndel (35) is de oudere broer van Charlie. Hij is geboren en getogen Nijmegenaar. “Ik woon samen met mijn gezin sinds september 2018 in de Goudesteinstraat in Hatert. Ik ben getrouwd met Susan en wij hebben samen twee kinderen: een dochter van bijna vijf en een zoon van drie-en-een-half jaar oud; de tropenjaren zullen we maar zeggen. Ik werk als Hoofd administratie/controller bij een groot vastgoedbedrijf en ben ook zelfstandig ondernemer. Als bedrijfsadviseur hou ik mij bezig met de cijfers van bedrijven. Dat betekent jaarrekeningen, belastingen, financieringen, investeringen etc.”
Wat heb jij met Hatert?
“Ik ben geboren in de portiekflat op de Geeresteinstraat in Hatert. Nu ik op de Goudesteinstraat woon, kijk ik precies vanuit onze slaapkamer op de flat waar ik ben geboren. Dus dat is zeker nostalgie! Onze oma heeft bijna 60 jaar in Hatert gewoond en is vorig jaar verhuisd naar familie in Weurt. Mijn oom en tante wonen een straat voor ons en Charlie woont twee straten verderop. Hatert voelt vertrouwd vanwege mijn familie die hier nog woont of heeft gewoond. Daarnaast heb ik circa 19 jaar geleden mijn eerste bril gekocht bij opticien Van den Bergh en die is tot op heden nog steeds mijn opticien.”
Charlie is hier kort geleden komen wonen
“Ik ben Charlie van Schijndel, 33 jaar, moeder van twee meiden van negen en zeven jaar oud. Ik werk sinds mijn 15e als kapster en sinds zeven jaar ook als zelfstandige. Ik knip als zelfstandige bij de mensen thuis. Ik woon sinds september, na mijn scheiding, in de wijk Hatert op de Middachtenstraat. Door een co-ouderschap kan ik mijn werk en zorg voor de kinderen goed combineren. Heel erg leuk om hier te wonen, de wijk was al bekend, omdat ik ook in Hatert in de kapsalon heb gewerkt. En mijn oma heeft ook bijna 60 jaar met plezier in Hatert gewoond. Voor mij dus veel bekenden en het voelt hier gewoon goed.”
Vooroordelen over Hatert
Thomas: “Sinds eind 2018 ben ik penningmeester bij het Wijkblad van Hatert en sinds januari 2019 ook penningmeester bij de Ontspanningsvereniging Hatert. Ik vind het hartstikke leuk om iets te kunnen doen voor de wijk, dat geeft voldoening! We wonen er pas kort, maar ook door het vrijwilligerswerk hebben we wel steeds meer contact met wijkbewoners. We wonen met plezier in de wijk en iedereen in de buurt zegt gedag of zwaait als ze langslopen. Ik heb ook lang in Dukenburg gewoond en het vooroordeel over Hatert is dat het een mindere wijk is waar veel mensen met verschillende nationaliteiten wonen. Mijn oma woonde in de Uilenborgstraat en daar waren wel twintig verschillende nationaliteiten, maar oma kende iedereen en mensen waren zeer vriendelijk of behulpzaam. Oma heeft er met heel veel plezier gewoond.”
Charlie: “Leuk dat er veel speeltuintjes zijn, dat je lopend naar het winkelcentrum kunt. Kortom, alles wat je nodig hebt is in de buurt. Ik had ook gelijk leuk contact met de buren en iedereen is behulpzaam. Ik ben nu bezig om mijn bedrijf meer uit te breiden.”
Thomas: “Ik zie een positieve ontwikkeling in Hatert. Kijk alleen al naar de huizenprijzen in de laatste periode. Ik ben multicultureel opgegroeid en heb Molukse familieleden, dus ik zie Hatert heel anders: een prettige volkswijk met veel historie!”
Hun kinderen gaan niet in de wijk naar school
Thomas: “Onze dochter zit toevallig niet op school in Hatert. Wij hebben bewust gekozen voor de vrije school Meander. Dat soort onderwijs wordt maar op een school in Nijmegen gegeven. Mensen schrijven over een terugval van Hatert doordat er steeds minder kinderen naar de Hatertse scholen gaan. Dat hoeft niet aan de wijk te liggen, zoals in mijn geval. Of als mensen hun kinderen naar een Islamitische school willen sturen, kan dat ook niet in Hatert.”
Charlie: “Ik ben gescheiden en mijn kinderen zitten nog op de oude basisschool in de wijk waar hun vader woont.”
Thomas: “Ik ben ervan overtuigd dat als er ook ander onderwijs in Hatert zou bestaan, dat er ook meer kinderen binnen de wijk naar school zouden gaan.”
Thomas gaat wonen in een klein huis van 25m2
Thomas: “We zijn echte reizigers en we willen zoveel mogelijk zien van de wereld. We zijn vorig jaar vijf maanden op wereldreis geweest in zeven landen (Sri Lanka, Thailand, Vietnam, Singapore, Maleisië, Japan en Australië). De kinderen vonden het ook helemaal geweldig en de qualitytime met ons gezin was enorm. Afgelopen jaar zijn we nog met mijn ouders naar Amerika geweest (San Francisco en Las Vegas).
Misschien klinkt het cliché of zweverig, maar het leven is kort en wij proberen daarom zoveel mogelijk te genieten van het leven. Reizen is dan ook onze grootste passie en als het mogelijk is zal dat meerdere maanden per jaar zijn. Om die reden gaan wij onze woning ook verkopen om een Tiny House te laten bouwen. We downsizen omdat wij persoonlijk vinden dat je met veel minder spullen prima kan leven. We zijn niet materialistisch en hechten aan de tijd die we samen kunnen doorbrengen. Dat is tenslotte belangrijker dan een goede baan, dikke auto, geld, een grote woning of status. Daar geef ik ook niks om. Een Tiny House is circa 25m2 en daar kunnen wij prima met zijn viertjes in leven. Ook al wonen we pas een korte tijd in Hatert, ik blijf me een Hatertse voelen. Het vrijwilligerswerk blijf ik met veel plezier doen. Wie weet komen we in de toekomst weer terug in Hatert….”
En hoe is jullie broer-zus-band?
Thomas: “Onze band is zeer sterk vind ik. We zijn beide familiemensen en spreken elkaar meerdere keren per week en we zien elkaar regelmatig. Ook onze kinderen kunnen goed met elkaar overweg. We helpen elkaar veel en met van alles: klussen in huis, belastingzaken die ik voor mijn zus doe en zij knipt ons gezin. Kleding die te klein wordt voor haar jongste dochter Loïs draagt onze dochter Yara. Ze past op onze kinderen op. Ik kan altijd op mijn zus rekenen en dat vind ik heel fijn! Tijdens haar scheiding is mijn zus ook bij ons ingetrokken en sliepen de kinderen regelmatig bij ons thuis.”
Charlie: “Ja, dan stond Thomas ’s ochtends voor vier kinderen boterhammen te smeren, voor hem was niks teveel. Ik heb ook een hele fijne band met zijn vrouw Susan. We hebben mooie gesprekken met elkaar, gaan samen op stap en zijn echte vriendinnen. Ik ben er ook trots op dat hij zijn dromen naleeft.”
Thomas: “Mijn zus is erg belangrijk voor mij!”
Charlie: “We staan gewoon voor elkaar klaar en veroordelen elkaar niet. Ik vind het wel jammer dat ze straks weer weg gaan uit Hatert, maar dat zal onze band niet minder sterk maken. Thomas zegt dan ‘Niks voor jou zus?’ en dan zeg ik altijd weer ‘Nee joh, voordat ik geïnstalleerd ben, dan zijn jullie weer weg.”
Ik vind het heel mooi om te horen hoe warm de band tussen deze twee is. Ogenschijnlijk twee totaal verschillende karakters, kapster en accountant, maar als je met ze praat voelt het heel warm. En ook zij zijn zo positief over hun wijk. En nu maar hopen dat Thomas ook ooit weer terugkomt in Hatert. Welkom in Hatert Charlie, goeie reis Thomas!
Wil je reageren op dit artikel? Stuur dan een mail naar ophetbankjemet@gmail.com.
