JUDITH: ``DAT SCHOOLWERK, DAT HAKT ER BEHOORLIJK IN.``
Judith
Tja, jee, Corona-tijd. Dan kan ik natuurlijk niet op een bankje met iemand anders gaan zitten. Normaal is het zo gezellig om bij elkaar te zitten en kun je elkaar recht in de ogen kijken tijdens een interview. Leg ik de artikelen dan nu maar even naast me neer?
Nee, zeker niet! Want het gaat om het gesprek. En dat de plek dan nu even een andere is, dat is dan maar zo. En dit kan ik met niemand beter doen dan met Judith, de vaste fotograaf van ‘Op het bankje met…’. Zij is, net als ik, moeder van schoolgaande kinderen. Ik ben benieuwd hoe zij de tijd doorbrengt, hoe ze het regelt en wat ze het meest mist.
We zijn net 1 minuut aan ons gesprek begonnen en ik hoor ‘Mam…?’. Zucht, o ja, herkenbaar. Moeilijk om je te kunnen focussen nu.
Judith: “Mijn dag is eigenlijk niet zo heel erg anders nu, want ik kan gewoon naar mijn werk op maandag tot en met woensdag. Ik zit alleen op kantoor, dus geen collega’s waar ik afstand van moet houden. Ik heb het zelfs drukker dan ooit.
Mijn kinderen zijn de helft van de tijd bij hun vader. De dagen waarop ze bij mij zijn, zou ik anders ook vrij zijn, dus dat gaat wel goed. Maar ik werk soms ook thuis, in combinatie met de kinderen.”
Kun je thuis gemakkelijk werken?
Judith: “Ik kan lang niet alles vanuit huis doen. Printen bijvoorbeeld, dat gaat op mijn werk veel makkelijker. En de combinatie van thuiswerken en met de kinderen aan het schoolwerk zitten, dat gaat lang niet altijd goed hoor. Dat hakt er behoorlijk in. En die katten dan, dat zie je op de foto. Ik heb geen eigen werkkamer, dus dan schuif ik met m’n laptop bij de kinderen die met schoolwerk bezig zijn.”
Hoe brengen jouw kinderen de dag door?
“Mijn dochter (15) zit op de middelbare school en heeft veel Zoom-overleggen en ze moet allerlei opdrachten uitvoeren. Zo moest ze een tekening maken over Corona en het resultaat mag er zijn (zie foto). Mijn zoon (9) heeft iets meer moeite om zichzelf te vermaken en ook om het schoolwerk op te pakken. Dus ja, hij zit wel wat meer achter de TV en is meer aan het gamen dan anders. Dat gaat gewoon even niet anders. En knutselen vindt hij al helemaal niks, dus daar hoef ik niet mee aan te komen bij hem.
Hij moest voor school een liefdesgedicht schrijven en dat heeft hij wel voor zijn zus gedaan, superlief! Daar
was hij wel heel erg trots op.”
En, zelf nog hobby’s opgepakt?
Judith pakt er even iets bij. Judith: “Ik moest even heel erg aan jou denken, kijk maar!” Ze haalt er een puzzel bij
van moestuintjes. Ik ben zelf helemaal dol op moestuinieren en op dit moment wisselen we puzzels uit, als nieuw tijdverdrijf.
Judith: “Wat wel heel erg leuk is, is dat ik via Marktplaats een oude puzzel heb aangeboden als ruilpuzzel en daar
heb ik deze voor teruggekregen van een jong stel.”
Wat mis je nu het meest?
Judith: “Het contact met mijn dierbaren en vrienden. Even een drankje drinken, met meer mensen. Ik heb nog wel met een vriend op 1,5 meter een wijntje gedronken en met een vriendin gewandeld op 1,5 meter afstand. En mijn ouders! We hebben afgesproken dat we elkaar nu even niet of nauwelijks zien en dan merk je ineens hoe vaak je elkaar normaal gesproken even een knuffel geeft. En dat vind ik wel erg, dat dat nu niet mag. Ik denk dat we hier nog wel de rest van het jaar mee bezig zijn.”
Zou deze tijd iets veranderen als het gaat om minder denken in ‘ik’ en meer denken in ‘we’?
Judith: “Dit is denk ik ook wel een cultuurding. Ik heb begrepen dat men in Azië vooral mondkapjes draagt, omdat men anderen niet wil besmetten, terwijl we hier in het Westen vooral mondkapjes dragen, omdat we bang zijn dan anderen ons besmetten. Wat dat betreft hebben we dus nog wel een weg te gaan, denk ik.”
Ik hoop dat we elkaar over niet al te lange tijd weer gewoon kunnen omhelzen Judith, want dat mis ik ook enorm. En samen een borrel drinken op 1,5 meter afstand, dat kan gelukkig weer wel. Blijf gezond, en op naar de interviews op het bankje in Hatert! – Elma
Wil je reageren op dit artikel? Stuur dan een mail naar ophetbankjemet@gmail.com.
