Sirocco-project
“Ik heb me ook ooit ingezet voor het Sirocco-project hier in de wijk. Het idee was om met Marokkaanse vaders een buurtpreventieproject op te zetten: hoe kunnen we ervoor zorgen dat de Marokkaanse jongeren niet tegenover de wijkbewoners staan, maar dat ze meedoen, erbij horen. De vaders waren erg gemotiveerd, de opstart ging heel goed. Toen we het eenmaal loslieten, werd het geld uiteindelijk niet goed besteed en is het helaas ten onder gegaan.
Mijn grote zorg is dat de wijk weer achteruit gaat. Ten tijde van Hatert als Vogelaarwijk werd er veel geïnvesteerd in onze wijk en zag ik Hatert echt opbloeiden. Er zijn mooie dingen bereikt in die periode.*”
[*zoals een hogere cito-score van de Hatertse schooljeugd en schoolverlaters krijgen gemiddeld een hoger schooladvies. In het wijkcentrum is flink geïnvesteerd en het groen is opgeknapt, waaronder het park langs het kanaal en parkje in de Edelstenenbuurt. Naast het wijkplatform en de buurtgroepen zijn nieuwe bewonersinitiatieven van de grond gekomen, zoals het Welkomstrondje Hatert voor nieuwe bewoners en de dagbesteding voor ouderen.]
Wat zou je dan graag willen voor de wijk Mario?
“Ik merk helaas dat het weer achteruit gaat, de aandacht voor de wijk is weg. Er zou een permanente aandacht voor de sociale cohesie moeten zijn.”
Volgens Mario heeft dit te maken met een verkeerd woningtoewijzingsbeleid. Doordat migranten van allerlei nationaliteiten voornamelijk in de Kastelenbuurt terechtkomen, wordt de communicatie in deze buurt steeds lastiger, zo niet onmogelijk gemaakt.
“We verstaan elkaar gewoon (letterlijk) niet, los van cultuurverschillen. Ik heb echt niets tegen de mensen die komen, maar wel tegen de scheve verdeling van nieuwkomers over de wijken in Hatert. Ik ben geboren als strijder. Dit heeft me veel energie en geld gekost, maar ik kan niet anders. Als ik onrecht zie, dan moet ik daarvoor in actie komen.”
In 1962 is Mario in Hatert komen wonen. In 2000 is hij als chauffeur van de DAR bij de gemeente vertrokken. In de periode daarna is hij als vrijwillig beveiliger overal in het land te vinden, maar voornamelijk bij IJshockeyclub ‘AHOUD Devils’ in Nijmegen.
“Ik ben inmiddels 46 jaar samen met mijn maatje José. Zij heeft op haar 49e ook de nodige diploma’s gehaald, zodat we samen het vak van beveiliging kunnen uitoefenen. En dat doen we dus ook met heel veel plezier. Ik ben heel trots op haar!
Iedere vrijdag staan we weer bij de club, hele hele seizoen door, ijskoud, maar geweldig om te doen!”
Hij is een vrijwillig evenementen service gestart en hij heeft onder andere gewerkt voor Fats Domino, Engelbert Humperdinck en Marianne Weber. Een keer was Frans Bauer er niet en toen ben ik het podium opgeklommen om het liedje ‘De Regenboog’ samen met Marianne te zingen, want die ken ik woord voor woord ;-).